กอนอายกยิ้มกว้างมากที่สุดเท่าที่เคยยิ้มมาทั้งชีวิต ยกยิ้มจนแฮชานอดยิ้มตามไม่ได้ กอนอาดึงแฮชานเข้ามากอดจนจมอก มือเรียวยกขึ้นกำเสื้อยืดของกอนอาแน่น
กอนอาผลักแฮชานลงบนเตียงเบาๆ
"จะ จะทำอะไร ?" แฮชานนอนราบไปบนเตียง
กอนอาขึ้นคร่อมแฮชานไว้ เขาค่อยๆโน้มหน้าลงไปแฮชานหลับตาปี๋ "ขอได้มั้ย ?" เสียงกระซิบเบาๆข้างหูแฮชานลมหายใจอุ่นๆรดหลังหูจนรู้สึกขนลุก
"ขอ ขออะไร ?" แฮชานถามเสียงสั่น
"หึ ก็รู้อยู่หนิ"
เด็กเอาแต่ใจมันกลับมาแล้วววว แฮชานได้แต่กลอกตาไปมา
กอนอาไม่รอคำตอบเข้าให้ริมฝีปากกัดเข้าที่ใบหูเล็กของรุ่นพี่ใต้ร่าง แฮชานกระตุกหวบเพราะความตกใจ ปากหนาไล่ตามใบหูมาเรื่อยๆจนถึงข้างแก้มเนียน ปลายจมูกค่อยๆสัมผัสกับพวงแก้มนิ่ม ความจักจี้ทำให้แฮชานขนลุก
"อือ ทำไรนะ" แฮชานพยายามดันกอนอาออก แต่เหมือนอารมณ์จะเข้าครอบงำกอนอาไปแล้ว เขาไม่ฟังคำรุ่นพี่ใต้ร่างแล้วไล่ไซร้จากหน้าลงไปตรงคอ กดจูบเบาๆตามซอกคอแต่ไม่ถึงกับทำรอยได้ แฮชานเผยิดหน้าขึ้นเพราะความกระสั่นปนจักจี้
เสื้อนิสิตตัวบางถูกมือหนาแค่ข้างเดียวของกอนอาลดกระดุมออกอย่างรวดเร็วเพราะความชำนาญ แผงอกสีน้ำผึ้งปรากฎต่อหน้ากอนอาเขายืดตัวขึ้น แฮชานหันหน้าหนีเพราะตอนนี้หน้าเขาคงต้องแดงมากๆแน่ ดวงตากอนอาตอนนี้เหมือนเสือร้ายที่มองดูเหยื่อชั้นดีตรงหน้า เขาก้มตัวลงไปคลอบคลุมยอดอกที่ตั้งชูชันขึ้นมาตั้งแต่กอนอาไซร้ซอกคอเขาแล้ว
ลิ้นซากตัวลากเลียเล่นกับยอดอกอย่างเอาใจ ต่อสู้กับความแข็งเป็นไตของมัน
"อือ" แฮชานกัดปากกลั้นเสียงน่าอาย ตอนนั้นเพราะยาทำให้ทำอะไรไปโดยไม่อาย แต่ตอนนี้เขาสติครบถ้วนดีนะโว้ย
กอนอาให้มืออีกข้างที่ล่ะจากการเล่นยอดอกอีกข้างของแฮชานเอื่อมไปจับปากอีกคนแล้วพยายามซอดนิ้วเข้าไปในปากที่เม้มสนิท เพราะความเจ็บทำให้แฮชานต้องผ่อนแรงการเม้มจนกอนอาสารมารถล้วงนิ้วเข้าไปในปากเขาได้
" อือ อ๊า " เสียงร้องน่าอายหลุดออกมาเพราะกอนอาไม่ยอมเอานิ้วออกจากปากและแฮชานก็ไม่กล้าพอจะกัดนิ้วอีกคน
"ชอบมั้ย ?" กอนอาถอนหน้าขึ้นมา นั่งคล่อมอีกคนไว้
แฮชานหันหน้าหนีซ้อนความอาย
"ผมถามว่าชอบมั้ย ?" กอนอาค่อยๆจับหน้าแฮชานหันมา
"หือ ?" เลิกคิ้วความอีกครั้งเมื่อยังไม่ได้คำตอบ
"ทำไมต้องถามด้วยเล่า !" แฮชานร้องขึ้น
"ก็อยากรู้ไง ?"
"ก็ งื่อ ..." แฮชานบุ้ยปาก
"ถ้าเขินก็พยักหน้าสิ" กอนอาจับแขนแฮชานตึงไว้เหนือหัว
"คนบ้า" แฮชานหน้าแดงหูแดงไม่รู้ว่าตรงไหนจะแดงอีกบ้าง คนเขินตัวจะแตกตายแล้วนะโว้ย
"ไว้ไงครับ ?" ด้วยความห่างแค่เพียงกระดาษบางๆกั้นกอนอายกยิ้มพร้อมทั้งกวาดสายตาไปทั้วๆหน้าของแฮชานจนคนถูกมองอยากม้วนตัวหายไปตามซอกร่องกระเบือง
แฮชานพยักหน้า " อือ " แล้วก็ถูกปิดปากด้วยริมฝีปากหน้า เสียงดูดดึงปากอย่างโหยหาดังไปทั่วห้อง ลิ้นร้อนตวัดพันเกี่ยวยิ่งเพิ่มความต้องการในกายของทั้งคู่ แฮชานไม่ขอทนอีกแล้ว และกอนอาก็เช่นกัน ความกลัวในใจของแฮชานถูกโยนทิ้งไปพร้อมกับเสื้อและกางเกงนิสิต
หลังแฮชานลอยหวือขึ้นจากพื้น กอนอาซุกหน้าลงไปที่ช่องด้านหลังใช้ลิ้นเลียมันให้เปียก
" อ๊า อือ กะ กอน " แฮชานร้องไม่เป็นภาษาเพราะกอนอาใช้ลิ้นทรดเข้าไปข้างในรูเล็กนั้น ขาเล็กที่พาดอยู่บนลาดไหล่ของกอนอาเกร็งแน่นเพราะความเสียว แก่นกายขนาดพอดีเริ่มพองตัว เหมือนกับของกอนอาที่ขยายจนปวดหนึบ
กอนอาจับขาอีกคนลงแล้วจับแฮชานผลิกตัวหันหลัง ยกก้นมนนั้นขึ้นมา อมนิ้วชี้จนเปียกฉุ่มแล้วสอดเข้าไป แฮชานกระตุกเกร็งขมิบก้นจนแทบจะกลืนนิ้วกอนอาเข้าไป นิ้วที่เข้าไปเริ่มถูกดึงเข้าออกช้าๆ
" อ๊า อือ อ๊า " แฮชานร้องออกมาหน้าแนบไปกับหมอน
เมื่อได้ที่ก็ตามไปด้วยอีกนิ้ว และเพิ่มอีกนิ้ว จนช่องข้างหลังเริ่มกว้างขึ้น
" อ๊า กอน กอน อ๊าๆ " สามนิ้วที่แทรกเข้าออกทำเอาร่างของแฮชานสั่นเพราะความเสียว
กอนอาถอนนิ้วออก จับแก่นกายพองแดงรูดมันสองสามทีจนน้ำใสไหลปริ่มออกมาจากหัวแก่น เขาจับแก่นนั้นไปจ่อช่องด้านหลังที่ขมิบหุบอ้า กอนอาถูหัวแก่นชุมน้ำไปรอบๆรู
" ไอ้ อือ ไอ้บ้า ! " แฮชานร้องขึ้นเสียวจนจะตายยังมาแกล้งกันอีก " เข้ามา อือ เข้ามาสักทีสิ ! "
"หึ" กอนอากระตุกยิ้ม แล้วสอดหวเข้าไปข้างใน " ซี๊ด " ปากหนากัดร้องออกมา "โคตรแน่น !" กอนอาค่อยๆดันแก่นเข้าไป แฮชานเจ็บจนแทบน้ำตาไหลแต่ก็ทน เขากำปลอกหมอนจนยับย่น
กอนอาอยากจะแตกออกซะเพราะแรงตอดรัดของแฮชาน เขาเริ่มขยับตัว เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปหมด แฮชานเอื่อมมือไปสาวแก่นกายของตัวเอง
กอนอาพรหมจูบไปทั่วลาดไหล่และหลังเนียนของแฮชานจนแน่ใจว่ามันจะเป็นรอย
" อ๊า ๆ อ๊าๆๆ " เสียงคร้างลั่นรับกับการกระแทกเข้าไปถูกจุดกระสั่นเสียวของแฮชาน
"แฮชอย่าแกร็ง !" เพราะยิ่งเสียวร่างกายก็ยิ่งเกร็งทำให้แก่นของกอนอาถูกรัดจนขยับยาก "มันรัดแฮช !" กอนอาพูดอีกครั้ง เขาเลยจับกอนอาหันหน้ามาเขาจับตัวแฮชานยกขึ้นจนก้นลอยฟ้า ให้ขาทั้งสองพาดไหล่เขาเองเพื่อให้รู้นั้นขยับง่ายขึ้นแล้วเริ่มโยกอีกครั้ง
โน้มตัวลงไปทั้งๆที่กระแทกแก่นกายเข้าออกตัวแฮชานใช้แขนอีกข้างยันตัวเองกับหัวเตียง มืออีกข้างจับขาแฮชานไว้
" อ๊า แฮชบอก อ๊า บอกแล้วไงอย่ารัด !" กอนอาทั้งร้องทั้งโวยวายใส่อีกคน
" จะ อ๊าๆๆ จะ อื่อ ให้ทำไง มัน ซี๊ด อ๊า มันเสียว !" แฮชานร้องกับเร่งสาวมือกับแก่นกายของตัวเองตามจังหว่ะที่กอนอาเร่งแรงกระแทกให้ลึกขึ้น
" อือ อ๊าๆ อือ " แฮชานร้องไม่เป็นภาษไม่ขาดปาก
" อ๊า ซี๊ด " กอนอาก็เหมือนกันแก่นเขาเหมือนจะละลายทั้งที่ยังแข็งปังไม่เลิก
" ใกล้ อือ อ๊า กอนใกล้แล้ว อ๊าๆ " แฮชานแร่งมือจนน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมาน้อยๆเลอะหน้าท้องเขา กอนอารีบเร่งกระแทกแก่นกายเข้าออกให้ลึกและแรงขึ้น
"ข้างในนะ" กอนอาว่า
" อือ อ๊า อื่อๆ" เสียงครางทั้งตอบรับคำขอของกอนอา
สองร่างกระตุกเกร็ง น้ำขาวขุ่นพ้นออกมาจากแก่นกายของทั้งสองแทบจะพร้อมๆกัน หน้าท้องและที่นอนเลอะไปด้วยน้ำของแฮชานจนเต็มไปหมด เพราะไม่ได้ปลดปล่อยมานาน
กอนอากระแทกแก่นเข้าออกแล้วปล่อยออกมาจนพุ่งเต็มไปทั่วรูหลังของแฮชานและย้อนออกมาจากรูไหลใส่ที่นอน
ทั้งสองหอบถี่กอนอาฟุบหน้าลงกกับไหล่เล็กแฮชานปล่อยมือทิ้งข้างลำตัว
"อีกรอบนะครับ ?" กอนอากระซิบเข้าข้างหูเบาๆ แฮชานเบิกตากว้าง
"เหวอ !" แต่ก่อนจะตอบกอนอาก็ถอนแก่นกายออกจากตัวแฮชานแล้วอุ่มรุ่นพี่ร่างเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาว
"ต่อไปที่ไหนดี ?"
"กอนอา !"
"ครับ ?"
"ไอ้บ้า ปล่อยนะจะไปไหน ?"
"เปลี่ยนที่ไง"
"เปลี่ยน อะไรเปลี่ยนทำไม !?"
"ก็ผมอยากให้ทุกที่เป็นที่ของเรา ...." กอนอากระตุกยิ้ม
แล้วเสียงครางก็ดังขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง
------------------------------------------------
Talk : กลับไปเม้นให้แม่ด้วยนะลูก
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น